Chefchaouen’ e gitme planları yaparken, internette tesadüfen bulduğum bir riad* ama otel olarak renove edilmiş sonradan. Masmavi dar bir yolun sonunda eski Mardin kapilarini andiran bir kapi ve uzerinde isminin yazdığı renkli çiçeklerle dolu bir tabela ‘Dar Dadicilef’.
Çok da zorlu olmayan fakat oldukça uzun bir yolun sonunda ulaşıyoruz bu mavi kasabaya. Bab El-Ain kapisi labirentin girişi, hadi bakalım bul bulabilirsen elindeki adresi. Her yer birbirinin aynisi dar sokaklar, dükkanlar, simalarla dolu. Aklimizca bir matematiği vardir diyoruz ama uyduramıyoruz. Tam o noktada minik bir kilim shop un çırağı Dar Dadicilef’in çok yakın olduğunu söylüyor. Takılıyoruz peşine. Sağ sol, tekrar sol sağ ve yine sağ. Evet sonunda fotoğraflardan hatırımda kalan işte o sokak. Çocugun eline 10 Dirhem verip ‘Şükran’ diyoruz .
Sokağa girince sağda, solda ve tam karşıda olmak üzere 3 kapı var. Bu kapılar bizdeki çilehanelerin kapıları kadar küçük ve eğiler geçmek zorunda kaldığımız boyutta. Otelin kapısı acaba hangisi derken, ekmek kokularının yükseldiği sağdaki kapıdan başlayarak şansımızı deneyelim diyoruz. Çok tatli bir kadınla gözgöze geliyoruz evinin avlusunda. Anlaşmanın mümkünatı yokken, beden dili sağolsun, doğru kapı karşıdaki diyor kadıncağız.
Çalıyoruz kpıyı üzerinde bulunan tokmaktan.. Açan yok.. Bir daha ve bir daha derken işte bizim tatli Dardicilef’ imizin güleryüzlü oğlanı Abdulilah açıyor kapıyı ve içeriye buyur ediyor bizi.
‘Zaten bekliyorduk, siz şu iki Türk değil misiniz Hostelworld’ den rezervasyon yaptıran?’ diyor.
Otel bomboş, bizden başka kalan yok. Düşük sezon. Herşey dilediğimiz gibi.
İstediğiniz odada kalabileceğimizi söylüyorlar. Birbirinden şahane 4 oda var üst katta, alt katta 4 kişilik bir dorm. Odalarin hepsi ayni dili kendi üsluplarınca konuşuyor. Detaylı tavan boyamaları, tradisyonel oda dekorasyonu, kale şeklinde dolapları, renkli pencere panjurları ve hamam şeklindeki banyoları ile daha da kendine çekiyor bizi bu otel.
Sonunda karar veriyoruz 2 numaralı odada kalmaya.
Bizi en baştan beri kendine hayran bırakan bu mekan, yol yorgunluğunu bir kenera bırakıp gözlerimiz artık detayları yakalamaya başladığında bulduklarımızla ‘acaba burası eskiden sadece bir evmiymiş yoksa daha fazlası mı?’ sorusunu sorduyor. Öğrenmek istiyoruz bu riadın hikayesini, kimlerin yaşadığını, gördüğümüz sembollerin anlamı olup olmadığını, tavan boyamalarını kimin yaptığını.
Youssef, Abdulilah ve Mohammed adında iki kuzeni ile bu oteli işleten, tevazusu yüksek, çalışkan, alçakgönüllü bir kişilik. Chefchaouen’ de doğup büyümüş, Endülüs İspanyasından göçen Sufi bir ailenin tek çocuğu. Son iki seneden beri Dardicilef adı ile anılan bu mekanın kelime anlamı içerisindeki gizli kodu bize açıklıyor J
DAR Arapça ev, DICILEF ise İspanyolca FELICIDA yani mutluluk anlamına gelen kelimenin tersten okunuşu ile anlam buluyor.
Mutlu mabed de diyebiliriz..
Asıl şok edici bilgi, bu mutlu mabedin bir riad değil de çok eski zamanlarda inşa edilmiş bir Sufi Camisi olduğunu öğrenmek. Puzzle ın eksik kalan parçası yerine oturmuşcasına bütün gördüklerimizin algısı zihinde yerli yerini buluyor. 400 yıllık bu camii, aktif olarak 200 sene Shakhuri adında özel bir Sufi gruba ev sahipliği yapmış. Burda bulunan dervişin yaptığı mucizelerle ilgili anlatılan bolca hikaye varmış. Bunlardan biri ise; müridin çölde çıkan ve söndürülemeyen yangını mürşid-i kamile iletmesinden sonra, bahçedeki kuyu suyuna dua okuyan dervişin çöldeki yangını söndürmesi. İnanılmaz gibi görünse de, böyle olayların var olabileceği tamamen algıladığımız gerçeklikle bağlantılı J
Gel gelelim, tavan boyamalarına..
Caminin yapıldığı senelere kadar uzanıyor yaşları. Youssef, eski zamanlarda boyama yapan kişilerin sembollerin anlamlarını bilmedikleri için yanlışlıkla aralarına Yahudi sembolleri karıştığını söylüyor. Bunlar daha çok duvar oymalarında karşımıza çıkıyorlar.
Bu bilgileri solumak, dahası gördüğünüz fotoğrafın içinde var olabilmek için, şayet yolunuz birgün Fas’a düşerse mutlaka Chefcaouen kasabasındaki DarDadicilef’ i ziyaret edin. Mümkünse kalın. İki gece konaklarız diye yollara düştüğümüz bu mavi dağ kasabasında, kültürüne doyamadığımız 1 hafta geçirdik..
Keyifle.. Huzurla..